Gülmek, gülümsemek, mutlu olmak güzel şey tabi. Ama neden çoğu insan endorfini tavan yapmış gibi görünüyor?theatre_masks_happy_and_sad_hi

Fotoğraflarını görüyorum insanların. Paylaşıyorlar mutlu hallerini, coşkulu anlarını. Hiç sinirli, şımarık, durgun, üzgün süzgün olmaz mısınız? Birbirini izleyen her fotoğraf klonlanmış düşen kalite kopyalar gibi.

Herkes heyecanlı, tutkulu, coşkulu. Olumlu yönde sayılabilecek ne fiil varsa kişinin görünen yüzlerinde hayat buluyor.

Nesnelere gereğinden fazla anlam yükleriz. Herkeste olmayan bir şey mutlu etmiyor mu şu eşitsizlik ortamında? Mutluluğun da bu şeyin yerine geçtiğini düşünürsek mutlu görünmenin bizi daha mutlu ettiği sonucunu çıkartabiliriz.

Herkeste olmayan bir şeyle etrafa hava atar gibi mutlu görünmekle istediğiniz ne?

Herkesin gerçeği kendine..