Milletçe sosyal ağlara takılmışız! Doğrudur. Çünkü insanların okşanmaya, sevilmeye, kucaklanmaya, feysbukça beğenilmeye ihtiyacı var.
Sabah kalktın. Bastın küfürü “Ulan sabah sabah işe mi gidilir…”.
İşe gittin çay ocağı kapalı. “Bir kere de zamanında açılsa, açmayanın…”.
Açtın bilgisayarı hata verdi. “Sen eksiktin…”.
Yetmedi, yöneticinden yedin fırçayı. İş arkadaşı görünümlü insanlarla atıştın. “Böyle işin…”.
Eve geldin, içtin, yedin, dizi izledin. Aradığını buldun mu? Yok, kesmedi hiçbiri.
Senin ilacın Facebook’ta. Gel şuraya da sanal arkadaşlarının eklediği fotoğraflara bak, paylaştıklarını paylaş, beğen. Paylaştıklarını beğenen olduğunda da mutlu san kendini.
Tıpkı beni anlatmışsın. Sosyal medyanın üzerimde ki etkisini hiç böyle düşünmemiştim.
Eskiden TV başında geçen mutsuz saatleri şimdi daha az mutsuz ve interaktif olarak “feys” başında geçiriyor insanlar dediğin gibi.
sabah sabah işe mi gidilir arkadaş :D hadi ben işe kaçar