black_splashDeğerli kişi varlığıyla fark yaratandır. Bu öyle bir fark ki ona alışırız zamanla. Alışkanlıklarımız görüş açımızı kısıtlar. Bir şeyi görmek için direkt ona bakmamız gerekmediği gibi ona bakmayız ama nerede olduğunu, ne yaptığını biliriz..

Ve olacak olan olmuştur. Artık bakmadığımız yerde bir boşluk meydana gelmiştir. Boşluğu, hiçliği, yokluğu hemen fark ederiz.

Yaptığımız ilk şey orada ne olduğunu hatırlamaya çalışmaktır. Bu kişiye neden önem vermiştik? Ne etkisi oldu bize, çevremize?

Bir patlama gibi olur ilk fark ediş. Bir titreme gelir, aniden terleriz, inanmak istemeyiz. Kişiyle ilgili tüm yaşadıklarımız, düşündüklerimiz anlık kareler halinde aklımızdan geçer.

Anlarız ki bu kişi çok şey yapmış. Yaptıklarını bir daha yapamayacağı için daha çok sahip çıkarız bunlara. Hafızamızın unutulmaması, hatırlanması gerekenler kısmına alırız kişiyi..