Aracınızla giderken köy yollarından geçmişinizdir mutlaka. Hiç dikkat ettiniz mi o köyün girişine? Köyün mezarlığı vardır genellikle köy yolunun yanıbaşında.

Önce yerleşim yerinin geçmişine selam veririz sonra şimdiki zamanına. Büyüklerimize hürmet gibi bir şey bu da.

Ahlat-tarihi-mezarlik

Bir keresinde iki yaşlı gördüm bir mezarlığın yanında. Mezarlara bakıyorlardı. Biri eliyle ağacın altında boş kalmış bir alanı gösteriyordu. Duruşuyla sanki “beni öldükten sonra oraya gömün” der gibiydi. Bedenim toprak olsun. Ağacın kökleri sarsın bedenimi. Beslensin, büyüsün sayemde. Bütünleşeyim, ağaç ben olayım. Bana dua edenlere gölge edeyim, rüzgardan, yağmurdan koruyayım duacılarımı..

Aile mezarları var bir de. “Ölüm bizi ayırmasın” deyişine uygun olarak gömüleceği yeri satın alıyorlar. Büyüklerinle, eşinle, çocuğunla yan yana durmuş bedenin neye faydası var? Duacılar çok zahmet çekmesin bayram seyran olunca..

Eğer çok büyük bir yerleşim yerinden geçmiyorsanız mezarlık oranın girişindedir. Eğer girişinde değilse ters yönden gelmişsiniz demektir..